پیش بینی رضایت شغلی پرستاران بر اساس هوش هیجانی و صلاحیت

زمینه: پرستاران اصلی ترین و مهم ترین نقش را در ارائه خدمات بهداشتی در بیمارستان ها ایفا می کنند. به همین دلیل عوامل مؤثر بر رضایت شغلی پرستاران همواره موضوعی مهم برای مطالعه هستند. هدف این مطالعه پیش بینی رضایت شغلی بر اساس هوش هیجانی و صلاحیت پرستاران شاغل در بیمارستان آموزشی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی بوشهر بود. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی، 132 پرستار شاغل در بیمارستان اصلی دانشگاه علوم پزشکی بوشهر به روش سرشماری انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. جهت جمع آوری داده ها از مجموعه ای روا و پایا شامل مقیاس هوش هیجانی سیبریاشرینگ، مقیاس رضایت شغلی (جی دی آی) و مقیاس سنجش صلاحیت پرستاران استفاده شد. نتایج به کمک روش آماری رگرسیون خطی گام به گام و ضریب همبستگی پیرسون مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج تحلیل رگرسیون خطی نشان داد که ابعاد همدلی و مهارت های اجتماعی هوش هیجانی می توانند رضایت شغلی را پیش بینی نمایند، اما هیچ یک از ابعاد صلاحیت قدرت پیش بینی رضایت شغلی را نداشتند. بین هوش هیجانی و رضایت شغلی رابطه مثبت و معنی‎دار وجود داشت اما صلاحیت رابطه معنی داری با رضایت شغلی نداشت. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که ابعاد همدلی و مهارت های اجتماعی هوش هیجانی عامل پیش بین مناسبی برای رضایت شغلی پرستاران هستند اما صلاحیت نمی تواند رضایت شغلی را پیش بینی نماید.